Buty wspinaczkowe – przewodnik zakupowy, ranking i test 

 

Jesteś fanem wspinaczek górskich? Jeśli tak to buty wspinaczkowe Scarpa Instinct VS powinny znaleźć się w Twojej szafie. Jest to propozycja głównie dla początkujących amatorów wspinaczek. Obuwie ma niską asymetrię, która zapewnia pełen komfort w trakcie pokonywania tras. Model dobrze sprawdza się podczas wspinaczki wielowyciągowej. Wygodę użytkowania poprawia język, który wyróżnia się dobrą cyrkulacją powietrza. Często polecane przez kupujących są także buty wspinaczkowe Ocun Crest LU. Produkt ten wyróżnia się małą asymetrią. Zastosowano w nim system klasycznego wiązania przy pomocy sznurówek. Buty są sztywne. Taka budowa wspomaga mięśnie stóp u osób, które nie są przyzwyczajone do użytkowania butów wspinaczkowych. Jest to także przydatne podczas pokonywania dłuższych tras.

 

 

Tabela porównawcza

 

 

 

6 najlepszych butów wspinaczkowych. Opinie w 2024 roku 

 

Dla osób, które zastanawiają się nad zakupem obuwia, które dobrze sprawdzi się w górach, stworzyliśmy ranking butów wspinaczkowych. W zestawieniu znalazły się produkty, które wyróżniają się wysoką jakością wykonania, wygodą użytkowania oraz wysokim stopniem trwałości i odporności na urazy mechaniczne. 

 

Scarpa buty wspinaczkowe

 

1. Buty Wspinaczkowe Scarpa Instinct VS

 

Nie wiesz, jak dobrać buty wspinaczkowe? Na samym początku zwróć uwagę na swój staż jako alpinisty. Buty wspinaczkowe Scarpa Instinct VS są dobrym wyborem dla osób początkujących, które dopiero zaczynają swoją przygodę z górskimi wspinaczkami. Model jest czarny i ma pomarańczowe detale. Na boku znajduje się napis prezentujący logo firmy. Obuwie jest uniwersalne. Może być przeznaczone zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.

Buty wyposażone zostały w podeszwę wykonaną z gumy Vibram XS Edge. Pozwala ona na swobodne oraz precyzyjne poruszanie się nawet po mniejszych stopniach. Aspekt ten jest bardzo istotny podczas wspinania się po górach. Ponadto pięta została zabezpieczona gumą XS Grip 2, która umożliwia haczenie.

Opinie o butach wspinaczkowych tej firmy są bardzo pozytywne. Podobnie jest w przypadku modelu, który właśnie prezentujemy. Jest on bardzo wygodny. Sprawdza się do pokonywania długich tras i nie powoduje dyskomfortu podczas wspinaczki. Dodatkowo zastosowanie oddychającego języka pozwala na prawidłową cyrkulację powietrza. 

 

 

 

 

Buty wspinaczkowe Ocun

 

2. Buty Wspinaczkowe Ocun Crest LU

 

Buty wspinaczkowe Ocun Crest LU zostały stworzone dla osób początkujących oraz średniozaawansowanych. Wiele osób zastanawia się jaki rozmiar wybrać, aby buty wspinaczkowe były dobre. Prezentowany model w sprzedaży jest dostępny w numerach od 35 do 58, dlatego każdy z nas, bez większego problemu powinien znaleźć buty, w których będzie czuł się komfortowo. Dobór odpowiedniego rozmiaru jest bardzo istotny, ponieważ wspinając się, nie możemy odczuwać żadnego dyskomfortu, gdyż to odbije się na jakości wspinaczki.

Cechami charakterystycznymi produktu jest asymetria oraz zastosowanie klasycznego systemu wiązania sznurówek. Szerokość obuwia dopasowana jest na stopę od normalnej po szeroką. Zastosowanie dużej sztywności pomaga odciążyć mięśnie stóp osób, które nie są przyzwyczajone do pokonywania długich tras wspinaczkowych.

Użytkownicy chętnie polecają prezentowany model. Według nich połączono w nim sprawdzone rozwiązania oraz pełen komfort użytkowania. Wykończenie buta jest precyzyjne, każdy szczegół został w pełni dopracowany. Dodatkowo zastosowanie klasycznego systemu wiązania dobrze się sprawdza u osób o nietypowym kształcie stopy.

 

 

 

 

 Buty wspinaczkowe La Sportiva

 

3. Buty Wspinaczkowe La Sportiva Tarantula

 

Buty wspinaczkowe La Sportiva Tarantula w sprzedaży dostępne są w dwóch wersjach kolorystycznych: Czarno-niebieskiej oraz czarno-pomarańczowej. Możemy je nabyć w rozmiarach od numeru 38 do numeru 44. Ich zewnętrzna warstwa wykonana została ze skóry zamszowej bez podszewki. Takie zastosowanie gwarantuje pełen komfort oraz prawidłową cyrkulację powietrza.

Model zapinany jest na dwa mocne rzepy. W połączeniu z trzema bardzo wytrzymałymi pętlami zapewnia nie tylko pełną wygodę, ale pozwala także użytkownikowi na wyczuwanie stopni oraz krawędzi, po których w danej chwili stąpa. Wyściełany język wchłania wilgoć oraz odprowadz ją na zewnątrz buta.

Konsumenci uważają, że są to dobre buty wspinaczkowe. Zastosowanie nowoczesnych technologii pozwala na zapewnienie pełnej wygody podczas pokonywania nawet długich tras wspinaczkowych. Użyte materiały są bardzo odporne na urazy mechaniczne, ponadto gwarantują pełną ochronę naszej stopy.

 

 

 

 

Buty wspinaczkowe dla początkujących

 

4. Buty wspinaczkowe dla początkujących Scarpa Origin

 

Buty wspinaczkowe dla początkujących Scarpa Origin to buty gwarantujące pełen komfort podczas uprawiania alpinistyki. Jak już wspominaliśmy, dobrze sprawdzają się przy użyciu ich przez osoby początkujące, ale również średnio zaawansowane. Do ich produkcji użyto wytrzymałych materiałów, które ochraniają naszą stopę.

Cholewka wykonana została z miękkiej skóry zamszowej o grubości 1,8 mm. Dobrze dopasowuje się ona do stopy użytkownika. W przedniej części obuwia nie ma przeszyć, dlatego nasze palce nie są narażone na dodatkowe otarcia. Zewnętrzna strona dużego języka pokryta została siatką, która wchłania wilgoć, a następnie odprowadza ją na zewnątrz. Taka budowa zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza.

Osoby, które zdecydowały się na zakup prezentowanego przez nas modelu, są bardzo zadowolone z podjętej decyzji zakupowej. Podeszwa wykonana została z płaskiej gumy o niskiej asymetryczności. Jest to istotne szczególnie w przypadku osób początkujących, które jeszcze nie przyzwyczaiły się do użytkowania butów wspinaczkowych i nie opanowały w 100% techniki wspinania.

 

 

 

 

Buty wspinaczkowe dla dzieci

 

5. Buty Wspinaczkowe juniorskie Ocun Rival

 

Buty wspinaczkowe dla dzieci Ocun Rival zostały stworzone z myślą o najmłodszych alpinistach. Mają one młodzieżowy, bardzo uniwersalny design i czarno-żółto-pomarańczowy kolor. Z boku znajduje się logo firmy. Buty mogą być używane przez chłopców oraz przez dziewczynki. W sprzedaży dostępne są w rozmiarach od numeru 33 do numeru 38. 

Test butów wspinaczkowych wykazał, że prezentowany przez nas model wyróżnia się wysokim stopniem przyczepności do skał. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu zaawansowanej mieszanki gumy. Cholewka obuwia wykonana została z mikrofibry. Sprawia to, że jest ona bardziej odporna na rozciąganie. Buty dobrze dopasowują się do stopy. Zapewniają także wysoki stopień ochrony przed otarciami.

Rodzice bardzo chętnie kupują prezentowane obuwie dla swoich dzieci. Uważają, że to dobre i tanie buty wspinaczkowe. Sprawdzają się one głównie w przypadku zaawansowanych młodych wspinaczy oraz podczas pokonywania paneli, skał i ścianek wspinaczkowych. Warto wspomnieć, że model ten można swobodnie ściągać oraz zakładać poprzez wykorzystanie dwóch pętelek zamieszczonych na pięcie, które ułatwiają naciąganie butów na stopę. 

 

 

 

 

Buty wspinaczkowe damskie

 

6. Scarpa Vapor Buty Wspinaczkowe Kobiety Dahlia Aqua 

 

Scarpa Vapor buty wspinaczkowe Dahlia Aqua przeznaczone są dla kobiet. Występują w damskiej wersji kolorystycznej (czarno-niebiesko-różowe). W sprzedaży możemy je nabyć w rozmiarach od numeru 36 do numeru 39. Z tego względu, że zastosowano w nich umiarkowaną asymetrię oraz wygięcie w przedniej części, najlepiej sprawdzą się one w przypadku osób średnio zaawansowanych. 

Podeszwa Flexan Dynamic o grubości 1,4 mm. gwarantuje równomierny rozkład siły na całej powierzchni. Natomiast zewnętrzna podeszwa Vibram XS Edge o grubości 3,5 mm cechuje się umiarkowanym stopniem asymetryczności. Dodatkowo ma mało agresywne wygięcie oraz ostry czub, co sprawia, że model dobrze sprawdza się podczas pokonywania wąskich krawędzi.

Kobiety, które regularnie użytkują prezentowane przez nas damskie buty wspinaczkowe, są bardzo zadowolone ze swojego zakupu. Obuwie jest cenione przez użytkowniczki, które preferują pokonywanie wymagających tras. Doceniają one fakt, że jest ono bardzo wygodne w użytkowaniu. Jest także lekkie, waży jedynie 210 g.

 

 

 

 

Przewodnik zakupowy – jakie buty wspinaczkowe kupić?

 

Wspinaczka jest sportem ekstremalnym. Przed wybraniem się na górską wspinaczkę, warto wcześniej potrenować na zwykłej ściance. Osoby, którym spodoba się taka forma aktywności, z pewnością zastanawiają się, jakie są najlepsze buty wspinaczkowe. Aby pomóc Ci w wyborze oraz nakierować, na co powinieneś zwrócić swoją uwagę, stworzyliśmy artykuł. Zawarte są w nim wskazówki, które sprawią, że wybór odpowiedniego modelu będzie znacznie prostszy. 

Dla kogo buty wspinaczkowe?

Buty wspinaczkowe powinny być dopasowane do stopnia zaawansowania użytkownika. Inny model będzie odpowiedni dla osób początkujących, a inny dla zaawansowanych. Jakie obuwie wybrać? Wyróżniamy trzy poziomy zaawansowania:

♦ początkujący – osoby te powinny zaopatrzyć się w wygodne obuwie. Najlepiej, aby zakupiony model był wyposażony w taki system, który zapewnia swobodne wkładanie oraz ściąganie. Ważne jest także to, aby był on wytrzymały. Powinna go cechować także prostota wykonania. Takie modele są zazwyczaj nieco tańsze.

♦ średnio zaawansowany – obuwie powinno być bardziej precyzyjne, czyli takie, którego konstrukcja jest bardziej asymetryczna. Podeszwa powinna być w większym stopniu  elastyczna. Będąc na tym poziomie, można pozwolić sobie na zakup nieco droższego modelu.

♦ zaawansowany – najlepiej wybierać modele o wysokiej asymetrii. W przypadku doświadczonych użytkowników wygoda nie gra głównej roli. Liczy się jedynie progres w pokonywaniu coraz trudniejszych tras. Dzięki wypracowanej dobrej techniki wspinaczkowej obuwie zaawansowanego alpinisty ma dłuższą żywotność. 

 

Dobór obuwia do rodzaju wspinaczki

Zastanawiasz się, jakie buty wspinaczkowe wybrać? Alpinistyka to bardzo różnorodny sport. Dlatego też producenci oferują swoim klientom wiele różnorodnych modeli. Jest to spowodowane tym, że do każdego typu wspinaczki potrzebny jest typ obuwia o konkretnych parametrach technicznych. Wyróżniamy takie dyscypliny jak:

♦ wspinaczka skalna – pokonywane przez nas trasy mają różną fakturę. Często mamy do czynienia z krawędziami, szczelinami i innymi elementami ścian skalnych. Wybranie jednego konkretnego modelu w tym przypadku jest bardzo trudne. Inne obuwie sprawdzi się w przypadku tras z krawędziami, a inne na drogach tarciowych.

♦ drogi wielowyciągowe – w tym przypadku najważniejsza jest wygoda oraz przyczepność. Najlepiej wybierać modele z systemem wiązania na sznurówki. Obuwie musi być dobrze dopasowane do stopy. 

♦ sztuczna ścianka – osoby początkujące powinny zakupić wygodne buty, które charakteryzują się trwałością. Natomiast bardziej zaawansowani zazwyczaj wybierają modele dopasowane, dostosowane do pokonywania niewielkich stopni, oraz zapinane na rzepy.

♦ buldering – sport ten wymaga dużej precyzji. Buty powinny zapewnić odpowiednią stabilizację oraz być przyczepne. Ważne jest także ich odpowiednie dopasowanie do nogi.

 

Buty wspinaczkowe, a techniki wspinania

Wiele osób myśli, że najlepsze buty wspinaczkowe są uniwersalne. Nic bardziej mylnego. W zależności od techniki wspinania powinniśmy dobrać inny model obuwia. Możemy wyróżnić kilka specyfik tras:

♦ dziurki – warto wybierać obuwie o wysokim stopniu asymetryczności oraz o odpowiednim naprężeniu.

♦ krawądki – podeszwa powinna być twarda, aby zapewnić pełną stabilność naszej stopy.

♦ płyty – but powinien mieć elastyczną śródpodeszwę oraz gumę o dobrej przyczepności.

♦ szczeliny – model buta powinien być zbudowany z grubej skóry. Istotny jest także podwyższony otok gumowy, który odpowiada za wygodę i ochrania przed urazami mechanicznymi. 

♦ haczenie piętą – guma, która usytuowana jest na pięcie, chroni skórę cholewki oraz gwarantuje odpowiednie tarcie. Dlatego buty powinny być odpowiednio naprężone oraz dobrze dopasowane.

♦ podhaczenie palcami – technika ta jest bardzo przydatna w dachach oraz na dużych przewieszeniach. Z tego względu obuwie powinno mieć wzmocnioną przednią część znajdującą się ponad palcami.

Buty wspinaczkowe w dobrych cenach

Ceny obuwia wspinaczkowego zależą głównie od tego dla użytkownika o jakim stopniu zaawansowania są przeznaczone. Przykładowo modele przeznaczone dla dzieci kosztują w granicach 200 zł. Podobnie jest w przypadku modeli przeznaczonych dla osób początkujących. Ceny butów dla osób średnio zaawansowanych oraz zawodowców są najwyższe. Często mogą sięgać nawet ok. 500 zł.

 

 

FAQ

 

P1: Jak dbać o buty wspinaczkowe?

Dbanie o obuwie wspinaczkowe jest bardzo ważne. Buty wspinaczkowe warto regularnie naprawiać. Ponadto dbanie o czystość oraz schludny wygląd obuwia jest bardzo istotny. Dlatego też po każdym użytkowaniu należy je dokładnie wyczyścić. Pozwoli to na znaczne wydłużenie ich żywotności. Buty wspinaczkowe należy przechowywać w suchym oraz ciepłym miejscu. Wilgoć, oddziaływanie promieni słonecznych oraz mróz niekorzystnie wpływają na materiały, z których zostały one wykonane. 

 

P2: Jak prać buty wspinaczkowe?

Buty wspinaczkowe, podobnie jak inne modele obuwia powinniśmy co jakiś czas prać. Jednak do tego procesu nie należy wybierać pralki, ponieważ nasze obuwie może się zniszczyć. Proces prania w urządzeniach automatycznych może spowodować niekorzystne odkształcenie buta. Producenci zalecają, aby buty przeznaczone do alpinistyki prać ręcznie. Do tego procesu najlepiej wykorzystać szczoteczkę oraz specjalny detergent, najlepiej ten, który zaleca producent. Wtedy będziemy pewni, że naszemu modelowi się nic nie stanie. Do mycia najlepiej korzystać z letniej wody. Użycie zbyt ciepłej źle wpływa na materiał oraz skórę. Często powoduje ich skurczenie. 

P3: Jak rozbić buty wspinaczkowe?

Zakupiłeś nowe buty do wspinaczki i okazało się, że są za małe i podczas chodzenia lekko Cię obcierają? Jeżeli jest taka możliwość, to oddaj je do sklepu lub wymień na większy model. W sytuacji, kiedy termin na oddanie minął, możesz spróbować je samodzielnie rozbić. W tym celu trzeba w nich jak najwięcej chodzić. Samo założenie obuwia na nogę i siedzenie w nich godzinami nic nie da. Buty można rozbić jedynie podczas czynnego użytkowania. Dla wielu osób może być to nieco męczące i niewygodne, dlatego możemy założyć dodatkową skarpetę, aby zminimalizować odczucia otarcia. 

 

P4: Kiedy podkleić buty wspinaczkowe?

Buty wspinaczkowe najszybciej zużywają się w przedniej okolicy (czubek buta), na podeszwach oraz na rantach (przód buta, który obejmuje palce). Z tego względu, że guma rantów podwinięta jest pod podeszwę, nie ma możliwości wymiany tej części obuwia. Aby jak najdłużej móc użytkować model, warto dbać o to, aby nie doprowadzić do skrajnego zużycia butów. Jeżeli nasze palce nie wychodzą na wierzch, ich naprawa będzie o wiele łatwiejsza. Z tego względu bardzo istotne jest to, aby regularnie sprawdzać stan butów. Przyglądajmy się gumie, która usytuowana jest na czubkach. W momencie, gdy zauważymy, że buty są już całkowicie zaokrąglone, przez co źle stoi się nam na stopniach, musimy rozważyć oddanie butów do naprawy. 

 

P5: Gdzie podkleić buty wspinaczkowe?

Naprawa wysłużonych butów wspinaczkowych polega na wymienieniu zużytej lub uszkodzonej gumy na nową. Rodzaj nowej gumy możemy w zależności od naszych potrzeb oraz budżetu samodzielnie dobrać. W przypadku droższych modeli obuwia zaleca się kupowanie oryginalnej gumy. W Polsce istnieje kilka firm oferujących profesjonalną naprawę obuwia. Ich siedziby zlokalizowane są m.in. w Krakowie oraz Katowicach. Z tego względu oba sklepy dają możliwość przesłania do ich siedziby uszkodzonej pary butów. Przed wysłaniem powinniśmy je dokładnie oczyścić oraz osuszyć. Rejestrujemy się na stronie wybranej firmy i składamy zamówienie dotyczące zakresu naprawy. Po otrzymaniu wiadomości zwrotnej wyczyszczone i spakowane buty wysyłamy do siedziby firmy.

 

 

 

Kto nie słyszał historii o potworze ze szkockiego jeziora, którego istnienia nie udało się do tej pory udowodnić. Naukowcy wielokrotnie przeprowadzali badania, próbując obalić lub potwierdzić plotki, że w wodach Loch Ness rzekomo żyje olbrzymi potwór. Z pewnością jednak stwór rozbudził wyobraźnię naukowców, artystów i zwykłych ludzi. Niezależnie, czy stwór istnieje, czy nie, krąży o nim wiele legend i ciekawostek, a niektóre z nich znajdziesz poniżej.

 

Legenda o potworze z Loch Ness

Loch Ness to jezioro w szkockim regionie Highlands, znajdujące się na południowy zachód od miejscowości Inverness. Zbiornik ten swoją sławę zawdzięcza kryptydzie, czyli hipotetycznemu zwierzęciu żyjącemu w wyobraźni poszukiwaczy i rzekomych naocznych świadków, którego istnienia nie potwierdzają jednak naukowe badania. Korzenie historii o potworze żyjącym w wodach Loch Ness sięgają czasów starożytnych. Zamieszkujące Szkocję plemię Piktów przedstawiało na swoich kamiennych obrazkach tajemnicze stworzenie z płetwami. W spisanym tekście rzekomy potwór z jeziora Loch Ness pojawia się w 565 roku w biografii irlandzkiego opata, Kolumba z Hy. Według zapisanej w niej legendzie, stwór usłuchał wezwania duchownego i zaprzestał ataków na ludzi. Od tamtej pory wycofał się do jeziora i pokazuje się sporadycznie.

Źródło potwora z Loch Ness to prawdopodobnie folklor szkockich gór. Legendy, mity i wierzenia dawnych plemion celtyckich pełne były tajemniczych stworzeń, zamieszkujących zbiorniki wodne, tak, jak sławny potwór z Loch Ness. Legenda stwora zaczęła się rozrastać dopiero w XX wieku. W 1933 roku zakończono budowę drogi wzdłuż północnego brzegu Loch Ness. Pozwalała ona na wygodną obserwację tafli jeziora. W kwietniu tego samego roku pewna para zgłosiła dziwne zjawisko w okolicach Loch Ness. Świadkowie stwierdzili, że zauważyli ogromne zwierzę, przypominające smoka lub prehistoryczne stworzenie. Potwór miał rzekomo przekroczyć drogę przed ich samochodem i zniknąć pod wodą. Historia ta szybko trafiła do gazet, czyniąc jezioro Loch Ness obiektem zainteresowania całego kraju.

W 1934 roku na czołówki gazet znów powróciła Szkocja. Loch Ness ponownie stało się obiektem zainteresowania poszukiwaczy przygód i tajemniczych stworów. Otóż pewnemu brytyjskiemu chirurgowi, Robertowi Wilsonowi, udało się sfotografować słynnego potwora z Loch Ness. Obecnie fotografia znana jest jako „zdjęcie chirurga” i przedstawia stworzenie przypominające znanego wszystkim dinozaura z długą szyją. Gazeta o nazwie The Daily Mail wydrukowała zdjęcie, wzbudzając tym ogólną sensację.

Od tamtego czasu pytanie, jak wygląda potwór z Loch Ness, nurtuje licznych poszukiwaczy, badaczy i zwykłych turystów. Jezioro nieustannie przyciąga chętnych znalezienia choćby najmniejszego śladu potwierdzającego istnienie tajemniczego stworzenia. Każdy może stać się poszukiwaczem potwora, zarówno mężczyzna, jak i kobieta, ponieważ badania nad tajemniczym stworzeniem to już nie tylko męska domena. Wystarczy tylko znaleźć wygodne damskie buty trekkingowe i wyruszyć na wycieczkę wokół Loch Ness. Warto również wybrać się nad jezioro nie w celach poszukiwawczych, ale by zobaczyć jedno z najsławniejszych miejsc w Szkocji.

 

Ciekawostki na temat potwora z Loch Ness

Choć istnienie potwora z Loch Ness nie zostało naukowo potwierdzone, wiele osób twierdzi, że udało im się spotkać ogromne stworzenie zamieszkujące tamtejsze wody. O gigantycznym zwierzęciu ze szkockiego jeziora krąży wiele legend i pogłosek, a oto kilka ciekawostek na jego temat:

♦ Na temat wyglądu legendarnego stwora krąży wiele teorii. Jedna kwestia jest jednak bezsporna — jak nazywa się potwór z Loch Ness. Tajemniczego stwora określa się imieniem pochodzącym od nazwy jeziora. Potwór z Loch Ness to Nessie. W związku z tym nasuwa się pytanie, czy stwór to samica? Odpowiedzi z pewnością nie poznamy nigdy, ale pieszczotliwe imię nadane potworowi czyni z niego raczej maskotkę regionu, niż przerażającą kreaturę.

♦ W 1962 roku potwór Nessi doczekał się własnego stowarzyszenia, które zajmowało się głównie poszukiwaniem mitycznego stwora. LNIB (Loch Ness Investigate Burreau) powstało z inicjatywy nie tylko fanatyków potwora, ale także ówczesnych polityków.

♦ Poszukiwania potwora z Loch Ness trwały przez wiele lat. Od 1987 roku do 2003 roku przeprowadzono liczne eksploracje dna jeziora za pomocą sonarów, które miały zlokalizować olbrzymie zwierzę. W 2003 roku brytyjska stacja telewizyjna BBC zorganizowała program badawczy Searching for the Loch Ness Monster. Sprowadzono ponad 600 urządzeń sonarnych i satelitarnych, które miały namierzyć potwora. Program zakończył się niepowodzeniem, jednak wyemitowano go w tym samym roku. W 2018 roku badacze podjęli jeszcze jedną próbę zdementowania lub potwierdzenia plotek i legend na temat potwora z Loch Ness. W tym celu zdecydowali się na przeprowadzenie badań DNA stworzeń żyjących w jeziorze. Udało się dowieść jedynie, że w Loch Ness znajdują się duże ilości węgorzy, co może nasuwać hipotezę, że potwór z jeziora Loch Ness to tak naprawdę przerośnięty węgorz.

♦ Najsławniejsza fotografia potwora z Loch Ness, zdjęcie chirurga, przez wiele lat funkcjonowało jako dowód na istnienie tajemniczego stwora. Jednak w 1994 roku, niedługo przed swoją śmiercią, Christian Spurling wyznał, że zdjęcie jest oszustwem. Na fotografii widnieje nie wielki potwór przypominający dinozaura i żyjący w jeziorze, a zwykła zabawka. Powstanie słynnego zdjęcia było dziełem spiskujących razem Spurlinga, Wetherella i Wilsona. Drugi z wymienionych mężczyzn kilka lat przed wykonaniem sławnego zdjęcia rzekomo napotkał ślady potwora. Wkrótce jednak okazało się, że jego odkrycie było oszustwem. Prawdopodobnie dlatego więc postanowił zawiązać wspomniany spisek. Włączono do niego brytyjskiego chirurga, Wilsona, aby zdjęcie stało się wiarygodne w oczach gazet i całej społeczności. Sam Wilson nie chciał jednak, aby przypisywano mu autorstwo, stąd nazwa „zdjęcie chirurga”. Niechęć do powiązania go ze sławną fotografią już od początku podważała prawdziwość zdjęcia. Potwór z Loch Ness wciąż pozostaje więc tajemnicą.

♦ Wydaje się, że organizatorzy triathlonu, który odbył się w 2005 roku, uznali, że historia szkockiego jeziora to nie tylko bajka. Potwór z Loch Ness stanowił według nich realne zagrożenie. Uczestnicy zawodów mieli przepłynąć pewien odcinek jeziora, a każdego z nich ubezpieczono na 1 milion funtów, na wypadek ugryzienia przez potwora.

♦ W 2020 roku Nessie znów rozbudziła wyobraźnię fanów i badaczy. W październiku właściciele firmy organizującej rejsy po jeziorze zamontowali sonar w swojej łodzi. Zorganizowali poszukiwania potwora, podczas których dokonali interesującego odczytu. Ich sonar wskazał na głębokości 190 m duży obiekt o długości przekraczającej 9 m. Nie wiadomo, czy jest to żywe stworzenie, czy jakiś obiekt. Eksperci przyznają, że odczyt jest prawdziwy, w głębinach Loch Ness naprawdę coś się znajduje. W związku z tym badania prawdopodobnie zostaną wznowione i może kiedyś uda się ustalić, co wykrył sonar w miejscowości Fort Augustus.

♦ Jeśli potwór żyje w wodach Loch Ness, ma tam naprawdę dobre warunki do ukrywania się przed ciekawskimi badaczami. Jezioro nigdy nie zamarza. Temperatura wody oscyluje w okolicach 6 stopni Celsjusza przez cały rok. Ponadto woda w jeziorze jest bardzo ciemna, ze względu na dużą zawartość torfu wypłukanego z pobliskich wzgórz. W efekcie stanowi dobre schronienie dla żyjących w głębinach zwierząt. Przede wszystkim jednak jezioro Loch Ness jest bardzo głębokie. Jego dno w najgłębszym miejscu sięga nawet 227 m. Ogromny potwór z pewnością ma się gdzie schronić.

Potwór z Loch Ness, niezależnie czy istnieje, czy jest tylko wymysłem ludzi, z pewnością stanowi jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli Szkocji. Niektóre badania wskazały, że Nessie to najbardziej znany „Szkot” na świecie. Poszukiwania potwora z pewnością jeszcze długo się nie zakończą. Regularnie pojawiające się nowe zdjęcia i rzekome dowody pobudzają badaczy do dalszego przeszukiwania głębiny jeziora. Ogromne zainteresowanie, jakim cieszy się potwór, z pewnością napawa optymizmem tamtejszych mieszkańców. Jezioro przynosi Szkocji zyski w wysokości kilkudziesięciu milionów funtów rocznie. Turyści chętnie odwiedzają brzegi Loch Ness, spędzają w okolicach jeziora wakacje i wyruszają na rejsy łodzią. Nawet gdyby kiedyś miało okazać się, że potwór z Loch Ness nie żyje lub wcale nie istnieje, odwiedzających z pewnością nie zabraknie. Kto nie chciałby zobaczyć słynnego jeziora, które przez tyle dekad rozbudzało wyobraźnię tysięcy ludzi. Wszyscy nieustannie fascynują się niewyjaśnionymi zagadkami, tajemniczymi stworzeniami, których istnienia nie da się ani dowieść, ani zaprzeczyć. Z pewnością wokół brzegów jeziora wciąż snują się turyści z nadzieją, że uda im się choćby przez kilka sekund dostrzec długą szyję potwora. A może nawet przekroczy on szosę tuż przed ich samochodem, jak rzekomo wydarzyło się to na oczach pewnej pary w ubiegłym stuleciu. Potwór z Loch Ness nie przestanie nas intrygować, niezależnie, czy siedzi teraz w ciemnych wodach jeziora, czy żyje tylko w wyobraźni żądnych sensacji poszukiwaczy.  

 

 

 

 

Buty trekkingowe zimowe damskie 4f – ranking

 

 

4F OBDT002

 

Jeśli poszukujesz dobrej jakości butów trekkingowych do chodzenia po górach, to model 4F OBDT002 na pewno Ci się spodoba. Produkt cechuje się eleganckim wyglądem dzięki blado różowym wstawkom na bucie.

Cholewkę wykonano w 60% z zamszu, a 40% z poliestru. Taka mieszanka sprawia, że prezentowany model jest bardzo miękki, ale równocześnie wytrzymały. Obuwie dobrze znosi niskie temperatury, śnieg oraz błoto, tym samym odpowiednio chroni Twoją stopę. Całkowita waga obuwia to około 480 g, zatem chodzenie nie będzie Cię zbytnio męczyć. Warto podkreślić, że produkt posiada specjalną membranę oddychającą, która zmniejsza pocenie się stopy. Dzięki temu noszenie modelu jest bardzo komfortowe. Specjalny system kanalików w materiale szybko wyprowadza nadmiar wilgoci na zewnątrz. Podeszwa jest wykonana z antypoślizgowego materiału, który gwarantuje nam bezpieczeństwo w czasie spacerów po skałach, bowiem ma dobrą przyczepność. Warto dodać, że buty są bardzo odporne na ścieranie, co sprawia, że będą nam służyły przez długi czas.

Zdaniem wielu konsumentów, prezentowany produkt jest bardzo wytrzymały, a do tego nienagannie się prezentuje. Dzięki temu, buty nadają się nie tylko do chodzenia po górach, ale również do codziennego użytkowania w mieście. Spowodowane jest to bardzo miękką wkładką, która zapewnia komfort i chroni stopę przed przetarciami.

 

 

 

 

4F OBDT003

 

Poszukując dobrej jakości butów trekkingowych, które dobrze się spisują zarówno w górach, jak i w mieście, warto rozważyć zakup 4F OBDT003. Model cechuje się eleganckim designem, dzięki swoim jasnofioletowym wstawkom.

Cholewka została wykonana w 100% z poliestru, który jest odporny na działanie zimna oraz promieni słonecznych. Równocześnie materiał ma dużą tolerancję na chemikalia, więc sprawdzi się w mieście, gdzie w czasie zimy chodniki są sypane solą. Podeszwę wykonano z nylonu oraz gumy, co zapewnia dobrą ochronę oraz izolację przed zimnem. Poza tym obecność gumy jest nieprzypadkowa, bowiem zapewnia nam dobrą przyczepność w czasie chodzenia po skałach. Miękka wkładka jest z kolei gwarantem komfortowego użytkowania. Na podeszwie znajdziemy również bieżnik, który przyczynia się do amortyzowania wstrząsów. Czubek buta został wzmocniony, aby chronić nasze palce. Dodatkowo na powierzchni buta znajdują się elementy odblaskowe, które na pewno przydadzą się w czasie wędrówek nocą. Waga obuwia to 360 g, zatem nie są one dużym obciążeniem.

Zdaniem wielu konsumentów te zimowe, damskie buty trekkingowe 4f w dobrej cenie, to produkt warty polecenia. Są one nie tylko miękkie i wygodne, ale również dobrze się prezentują na stopie. Co więcej, ich duża wytrzymałość sprawia, że nadadzą się zarówno do użytku w górach, jak również w mieście.

 

 

 

Jakie buty trekkingowe zimowe damskie 4f wybrać?

 

Przygotowując się do zdobycia kolejnego szczytu, nie możesz zapomnieć o dobrej jakości obuwiu, które utrzyma Twoją nogę i nie pozwoli jej się ześlizgnąć. Jest to bardzo ważne, gdyż niewłaściwy ruch może skończyć się złamaniem. Z tego powodu przedmiotem poradnika będą najlepsze buty trekkingowe damskie 4f. Jeśli nie wiesz, jak zakupić właściwy rodzaj, to zachęcamy do lektury tekstu, z którego dowiesz się, na co zwrócić uwagę w czasie zakupów i jakie cechy powinny mieć dobre modele. Na końcu artykułu znajdziesz również niewielkie zestawienie przygotowane przez nas, w którym opisaliśmy 3 ciekawe produkty.

 

 

4f to znana marka, która zajmuje się produkcją i dystrybucją odzieży oraz akcesoriów z branży sportowej dla kobiet i mężczyzn. W ofercie znajdziemy profesjonalne stroje, kurtki oraz wygodne buty. Wszystkie oferowane przedmioty odznaczają się wysoką jakością wykonania, dlatego producent posiada grono bardzo wiernych fanów.

Aby interesujące Cię obuwie okazało się funkcjonalne, powinno posiadać specjalne wkładki o działaniu wodoodpornym. Dzięki temu, nawet w czasie spaceru w deszczu nasza noga nie przemoknie. Bardzo często element ten jest wykonany z plastiku i izoluje podeszwę.

Istotnym elementem jest również wkładka antywstrząsowa, do której wykonania używa się najczęściej miękkiej pianki. Dzięki temu elementowi, najlepsze buty trekkingowe damskie 4f w 2024 roku dobrze amortyzują chodzenie po nierównej powierzchni. Dopilnuj też, aby podeszwa nie ślizgała się po skałach. W tym celu spód buta musi być wykonany z gumy.

Na szczególną uwagę zasługują produkty wykonane z naturalnej skóry. Materiał ten nie tylko jest bardzo wytrzymały i dobrze się prezentuje, ale również pozwala zredukować nieprzyjemne zapachy stóp. Wynika to z dobrej wentylacji. Co więcej, jeśli obuwie wykonuje się z jednego płata skóry, będzie ono bardziej wodoszczelne. Jeśli chcesz wybrać wytrzymały produkt, grubość skóry powinna wynosić minimum 3 mm. Alternatywą są modele syntetyczne, która odznaczają się niską wagą, co spodobało się licznym konsumentom. Godnymi polecenia materiałami są Kevlar oraz Cordura.

 

 

Zielona Góra nieczęsto pojawia się na liście najważniejszych miejsc do zobaczenia w Polsce. Mimo wszystko oferuje ona różne, ciekawe atrakcje. Zielona Góra to miasto, które warto odwiedzić w weekend albo przyjechać na dłużej, aby zachwycić się tamtejszym klimatem i architekturą. Jakie miejsca dokładnie warto zobaczyć? Gdzie się wybrać, będąc w Zielonej Górze?

 

Gdzie jest Zielona Góra? 

Zielona Góra to największe miasto województwa lubuskiego znajdujące się w zachodniej części naszego kraju. Historycznie i kulturowo miejscowość ta jest częścią Dolnego Śląska. Zielona Góra leży na międzynarodowym szlaku drogowym i kolejowym, który łączy południową Europę ze Skandynawią. Miasto to znajduje się ponad 400 km od stolicy Polski, czyli Warszawy. Od Poznania dzieli je 130 km, a od Wrocławia o 30 km więcej. Co jeszcze warto wiedzieć o mieście Zielona Góra? Ciekawostki dotyczące tego miejsca są naprawdę różne. Pierwsza z nich dotyczy nazwy miasta, która wzięła się od wzgórza pełnego bujnej roślinności, u którego podnóża powstała osada rolnicza dająca początek tej miejscowości. Obecnie w miejscu wzgórza znajduje się m.in. Park Winny, w którym uprawiana jest winorośl. Nazwa miasta zobowiązuje i nie jest przypadkowa. W Zielonej Górze nie brakuje terenów pełnych zieleni, w mieście jest pełno różnych gatunków krzewów i drzew. Na uwagę zasługuje kilkusetletni cis znajdujący się przy ul. Kopernika. W ramach ciekawostki warto wiedzieć też, że Zielona Góra otrzymała prawa miejskie w XIV wieku. Po II wojnie światowej miasto to było częścią województwa poznańskiego. 

Zielona Góra i okolice – atrakcje turystyczne

Pora przejść do konkretów, czyli odpowiedzi na pytanie, co warto zobaczyć w Zielonej Górze. Miejsc godnych odwiedzenia jest naprawdę sporo. Wybierając się na wycieczkę do tego miasta, warto zadbać nie tylko o dobry plan wycieczki, ale też wygodę podczas wielogodzinnej wędrówki. Na dłuższe zwiedzanie polecane są damskie buty trekkingowe lub modele męskie, w zależności od potrzeb. Wygodny strój jest tym bardziej ważny, że na miejscu jest wiele atrakcji związanych z naturą, z tego m.in. słynie Zielona Góra.

Stare Miasto to miejsce, do którego zdecydowanie warto się wybrać. Starówkę tworzy zabudowa mieszkalna pochodząca z XIX i XX wieku. Wiele wcześniejszych budowli nie zostało zachowanych, a powodem tego były pożary, które bardzo często występowały i powodowały spore zniszczenia w mieście Zielona Góra. Rynek stanowi jego centralną część, a elementem, który go wyróżnia, jest oczywiście ratusz. Ten budynek powstał w XV wieku, jednak południowe i północne skrzydła zostały uformowane w XIX wieku, a dodatkową kondygnację skrzydła północnego dobudowano w 1919 roku. Najstarsze kamienice na Rynku pochodzą jeszcze z XVIII wieku. Charakterystycznymi budowlami w tej części miasta są też dwa kościoły: Matki Bożej Częstochowskiej i św. Jadwigi. Na terenie Starego Miasta w Zielonej Górze jest też ciekawie wyglądająca, wąska i dzięki temu urokliwa ulica Masarska, którą zdobią oryginalnie wyglądające kamienice. 

Co ciekawego jeszcze oferuje Zielona Góra? Zwiedzanie tego miasta nie kończy się oczywiście na Starówce. Jest też wiele innych miejsc, które robią wrażenie na turystach, a zalicza się do nich chociażby Palmiarnia. Znajduje się ona na szczycie Winnego Wzgórza, a na jej obszarze można podziwiać nawet 150 gatunków różnych roślin ze strefy zwrotnikowej i równikowej. W Palmiarni znajdują się nie tylko egzotyczne rośliny, ale też zwierzęta. Na miejscu jest kawiarnia i restauracja, a także domek winiarza. Będąc w tym miejscu, warto zwrócić uwagę na schody prowadzące na Winne Wzgórze, te od strony ulicy Wrocławskiej. Znajduje się na nich rzeźba stworzona przez Hansa Krückeberga.

Jeśli interesują Cię zabytki, Zielona Góra nie powinna sprawić Ci zawodu. To miasto, w którym można zobaczyć wiele ciekawie wyglądających budowli sprzed lat. Na pewno fani pomników będą chcieli udać się pod znany wszystkim mieszkańcom Pomnik Winiarki znajdujący się niedaleko ulicy Sobieskiego i przedstawiający dziewczynę niosącą baryłki. Ważną atrakcją dla turystów jest też całkiem nowy Pomnik Bachusa, który wzniesiono dla upamiętnienia odbywającego się co roku święta winobrania. Bachus to bóg winorośli i urodzaju, który jest kojarzony z Zieloną Górą. Z nim też bezpośrednio wiążą się kolejne atrakcje miasta, a dokładniej Bachusiki. To niewielkie rzeźby stworzone z brązu, znajdujące się w różnych częściach Zielonej Góry. Przedstawiają one dzieci wspomnianego bożka, a ich wynajdywanie jest ekscytującą częścią pobytu w tym mieście. Rzeźby zostały stworzone przez Artura Wochniaka, a pomysł na ich umieszczenie w mieście narodził się w 2010 roku. Warto w tym miejscu wspomnieć o legendzie, która głosi, że Atena po tragicznej śmierci Bachusa skropiła miejsca, w których miały powstać winnice, a jedna z kropli trafiła właśnie do omawianego miasta. Z tego też powodu Zielona Góra stała się miejscem, w którym rosną winorośle i jest dużo winnic.

Będąc w tym mieście, warto odwiedzić Muzeum Ziemi Lubuskiej. Na pewno na uwagę zasługuje stała galeria, czyli Muzeum Dawnych Tortur. To duża, robiąca wrażenie ekspozycja, z której można dowiedzieć się, jak wykonywano wyroki, jakie metody tortur były popularne w średniowieczu i później oraz trochę o funkcjonującym w tamtym czasie prawie karnym. Będąc na wystawie, można zobaczyć m.in. narzędzia, które wykorzystywano w trakcie procesów o czary. Wystawa zajmuje ok. 200 m2, a główną jej część stanowi fragment lochu, do którego trafiali skazańcy. Dla odwiedzających przygotowana jest też rekonstrukcja sali, w której odbywały się procesy czarownic. Warto wiedzieć, że na terenie Zielonej Góry w XVII wieku śmierć poprzez spalenie poniosło kilkadziesiąt kobiet, które były posądzone o czary.

Jeśli zależy Ci na tym, aby podczas pobytu w mieście obcować z naturą, w Zielonej Górze zdecydowanie masz taką możliwość. Na turystów czeka m.in. Rezerwat Zimna Woda, którego powierzchnia wynosi ponad 80 ha. Jest on chętnie odwiedzanym miejscem, ale mimo wszystko można zaznać w nim spokoju. Na Wzgórzach Piastowskich z kolei znajduje się park, w którym można podziwiać ok. 100 gatunków drzew. Oba te miejsca są dobrymi kierunkami dla osób podróżujących z dziećmi, ponieważ na tych terenach jest sporo przestrzeni i są one oddzielone od zgiełku miasta. 

Będąc w mieście, warto odwiedzić Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze-Ochla zajmujące 13 ha, powstałe w 1982 roku. W Muzeum tym można wyróżnić kilka działów, które zajmują się zbieraniem i opracowywaniem informacji na temat eksponatów: Budownictwa ludowego, oświaty, kultury technicznej, sztuki ludowej oraz strojów i tkanin. Do najważniejszych zabytków znajdujących się na terenie Muzeum Etnograficznego można zaliczyć wieżę winiarską z Budachowa oraz dom z Potrzebowa powstały w 1675 roku. 

Planując wyjazd, warto poznać nie tylko atrakcje w Zielonej Górze, ale też w okolicach tego miasta. Wielu turystów poleca odwiedzenie pałacu w Przytoku. Budowla została wzniesiona w latach 1864-1867, wyróżnia ją oryginalny, neorenesansowy styl. Wokół pałacu znajduje się park, który założono w 1792 roku.

 

Zielona Góra – atrakcje dla dzieci

Wpisując w wyszukiwarkę frazę ‘atrakcje turystyczne Zielona Góra’ często na samej górze pojawiają się propozycje skrojone bardziej pod potrzeby dorosłego turysty. Niemniej jednak w mieście tym nie brakuje także atrakcji dla dzieci. Wspomnieliśmy wcześniej o parkach i rezerwacie, ale to nie wszystkie ciekawe miejsca. Zielona Góra ma do zaoferowania więcej m.in. Ogród Botaniczny i Mini Zoo. To miejsce często określane jest mianem raju dla dzieci. Na terenie Mini Zoo maluchy mogą zobaczyć z bliska różne zwierzęta, m.in.: Surykatki, pawie czy daniele. Na terenie obiektu znajduje się też Bajkowy Park Zabaw, a w nim np. karoca Kopciuszka i chatka Baby Jagi. W tym miejscu nie brakuje atrakcji, które wzbudzają zainteresowanie najmłodszych, wypełniają ich czas wolny i przy okazji dają wytchnienie rodzicom.

Z dziećmi, ale nie tylko, warto wybrać się do Centrum Przyrodniczego w Zielonej Górze. To placówka edukacyjna, w której można wiele się nauczyć i to poprzez zabawę. W Centrum jest wystawa stała ‘ZOOM’, na którą składają się stanowiska interaktywne, w których można bliżej poznać różne dziedziny nauki m.in. Biologię, fizykę czy geografię. Łącznie na terenie obiektu jest prawie 90 interaktywnych stanowisk, przy których można przeprowadzać różne ciekawe eksperymenty. Warto wiedzieć, że na miejscu organizowane są też różne wystawy czasowe, więc wybierając się do Zielonej Góry, warto sprawdzić, co aktualnie znajduje się w ofercie.

Jak widać, na wiele może liczyć turysta odwiedzający miasto. Zielona Góra oferuje liczne, ciekawe atrakcje. To miejsce, które wydaje się niedoceniane i rzadko znajduje się choćby w tworzonych na różnych portalach podróżniczych listach miejsc w Polsce do odwiedzenia na weekend. Najlepiej samemu się przekonać, że Zielona Góra to miasto, które warto poznać.

 

 

 

Góry Stołowe są nieco mniej popularne w porównaniu do Tatr czy Bieszczad, jednak warto przynajmniej raz je odwiedzić. Wiele osób uważa, że to jedno z najpiękniejszych pasm górskich w naszym kraju. Jakie atrakcje czekają na nas w Górach Stołowych? Czy taka wycieczka to dobra propozycja dla rodzin z dziećmi? Sprawdziliśmy to.

 

Gdzie leżą Góry Stołowe?

Góry Stołowe to Sudety, a dokładniej jedno z należących do Sudetów pasm, jego długość wynosi ok. 42 km. W geologicznej budowie skał dominują piaskowce, które pochodzą z permu ery paleozoicznej, szacuje się, że mogą mieć nawet 300 milionów lat. Skąd wzięła się ich nazwa? Jeśli przyjrzymy się górom z większej odległości, zauważymy, że wyglądają jak płaski stół. Miejscami ich pionowe krawędzie opadają kilkaset metrów w dół, a na skutek erozji w składach powstały oryginalne formy, tworząc w ten sposób ostańce. To m.in. Błędne Skały oraz Szczeliniec Wielki i Szczeliniec Mały, czyli znane przyrodnicze atrakcje, z jakimi kojarzą się Góry Stołowe. Na tym terenie w 1993 roku utworzono park narodowy, jego powierzchnia to niecałe 64 km2 (tym samym jest to jeden z najmniejszych parków narodowych w naszym kraju).

Góry Stołowe zapewniają trasy dostosowane do potrzeb każdego z nas. Do wyboru mamy zarówno stosunkowo krótkie, jak i znacznie dłuższe szlaki, pozwalające na wędrowanie przez cały dzień. Z pewnością przypadną one do gustu doświadczonym wędrowcom, a także tym początkującym. Na wycieczkę nie trzeba zabierać ze sobą profesjonalnego sprzętu, wystarczy zadbać o wodę i prowiant, a także wygodne, męskie lub damskie buty trekkingowe.

Jakie atrakcje turystyczne skrywają Góry Stołowe? Mamy ich wiele do wyboru, pasmo jest podzielone na 5 części:

• Właściwe Góry Stołowe – najwyższy szczyt to Szczeliniec Wielki, 919 m n.p.m.,

• Broumowskie Ściany – najwyższy szczyt to Bożanowski Szpiczak, 783 m n.p.m.,

• Wzniesienie Ostaša – jego wysokość wynosi 700 m n.p.m.,

• Adršpašskoteplické skály – najwyższy szczyt to Čáp, 785 m n.p.m.,

• Zawory – najwyższy szczyt to Róg, 712 m n.p.m.

Szczeliniec Wielki to najwyższy szczyt pasma Góry Stołowe (dokładniej jest nim punkt noszący nazwę Fotel Pradziadzia). Należy on do Korony Gór Polskich, a prowadzi do niego kręty szlak złożony z 665 schodów. W okolicach szczytu kręcono sceny do filmu ‘Opowieści z Narnii: Książę Kaspian’. Szczeliniec Wielki to labirynt pełen skał mających oryginalne kształty. Nie należy się więc obawiać, że zwiedzając Góry Stołowe z dziećmi, szybko zaczniemy się nudzić. Istotne jest też to, że na szczyt bez trudu można wejść z maluchem, nawet niemowlakiem. Na wysokości 905 m n.p.m. znajduje się schronisko PTTK ‘Na Szczelińcu’, do którego nie prowadzi żadna droga, tym samym nie dojedzie do niego samochód. W obiekcie można przenocować i odpocząć, a także zjeść posiłek. Jednak Park Narodowy Gór Stołowych to także inne atrakcje. Te najciekawsze opisujemy poniżej.

 

Góry Stołowe – najważniejsze atrakcje regionu

W okolicach Gór Stołowych są bardzo ciekawe miejsca, które bez wątpienia przypadną do gustu zarówno młodszym, jak i starszym turystom. Są to:

• Błędne Skały – pytając o atrakcje, jakie mogą zapewnić Góry Stołowe i okolice, z pewnością wiele osób wspomni o Błędnych Skałach. To bloki skalne znajdujące się na wysokości ponad 850 m n.p.m., które tworzą labirynt. Leżą one na polsko-czeskiej granicy, znajduje się tutaj punkt widokowy, a przejście uatrakcyjniają drewniane pomosty. Z Błędnych Skał można podziwiać Szczeliniec Wielki i Mały, miejscowość Machov, niekiedy dobrze widoczne są również Karkonosze.

• Szosa Stu Zakrętów – droga wojewódzka łącząca DW 385 z DK8. To bardzo malownicza trasa, pokonując ją, można podziwiać niepowtarzalne widoki (pod tym względem można porównać ją do małej i wielkiej pętli bieszczadzkiej). Prowadzi ona wzdłuż skalnych filarów Radkowskich Skał i kamieniołom, zawraca do Karłowa po Stroczym Zakręcie i dalej biegnie u stóp Szczelińca Wielkiego.

• Skały Puchacza – odsłonięte urwisko skalne o wysokości kilkuset metrów, odsłonięte na skutek prac eksploatacyjnych kamieniołomu. Znajduje się ono na południowej krawędzi środkowego piętra Gór Stołowych, pomiędzy Urwiskiem Batorowskim a Narożnikiem. Na krawędzi Skał Puchacza jest punkt widokowy, z którego rozpościera się panorama na Obniżenie Dusznickie, Wzgórza Lewińskie, Góry Orlickie oraz Bystrzyckie. Na wschód od wyrobiska znajdziemy niewielką kapliczkę i kamienny krzyż z 1818 roku.

• Skalne Grzyby – skupisko skał znajdujące się w południowo-wschodniej części gór, są rozrzucone na wysokości 680 – 700 m n.p.m. Skalne Grzyby przypominają swoim kształtem bramy, maczugi i baszty. Trasa prowadzi przez las, dlatego podczas spaceru można odetchnąć świeżym powietrzem. Co prawda pierwsze imponujące skały można zauważyć dopiero po ok. 40 minutach marszu, ale Skalne Grzyby robią duże wrażenie na dzieciach i dorosłych.

• Skalne Miasto Adrspach – Góry Stołowe to nie tylko Szczeliniec Wielki, Skały Puchacza czy Skalne Grzyby. Na terenie Czech, bardzo blisko polskiej granicy, znajduje się Skalne Miasto Adrspach. Jest ono otwarte przez cały rok, dlatego można się tam wybrać zarówno w okresie wiosenno-letnim, jak i jesienno-zimowym. Skały są zbudowane z piaskowca, a ich wysokość to nawet 100 m. Wybierając się w to miejsce, można przy okazji zwiedzić Czechy. Góry Stołowe i ich atrakcje cieszą się coraz większą popularnością, dlatego w szczycie sezonu w Adrspach można spotkać bardzo wielu turystów. Niemniej jednak warto się tu wybrać, po tym skalnym mieście biegną dwa szlaki. Na jego terenie jest jezioro z kaczkami, różnego rodzaju formacje skalne, a także wodospad. Co istotne, Adrspach można zwiedzać razem z psem. Góry Stołowe to odpowiednie miejsce dla osób chcących wypoczywać ze swoimi czworonogami.

• Kopa Śmierci – Góry Stołowe to skalne miasta (Błędne Skały również do nich należą), a także szczyty, z których można podziwiać piękne widoki. Warto wybrać się zarówno na Szczeliniec Wielki i Mały, jak również na Kopę Śmierci, której wysokość wynosi 830 m n.p.m. Jest tutaj punkt widokowy, a na szczyt prowadzi leśny szlak. Nie jest on tak często wybierany przez turystów, dlatego można nim swobodnie spacerować i cieszyć się spokojem. Na jednej ze skalnych ścian Kopy Śmierci znajdują się duże, okrągłe formy, w efekcie czego przypomina ona czaszkę.

 

Góry Stołowe – zwiedzanie po zejściu z popularnych szczytów

Góry Stołowe to nie tylko szlaki piesze prowadzące na konkretne szczyty. Kiedy już zmęczymy się wędrówką, warto zejść na dół, gdyż u podnóży tego pasma również znajdują się godne uwagi atrakcje. To przede wszystkim:

• Kaplica Czaszek – znajduje się w Czermnej (części miejscowości Kudowa-Zdrój). To niewielka, barokowa budowla, której ściany i sufit wyłożono ludzkimi czaszkami, jest ich ok. 3000. W ten sposób w XVIII wieku miejscowy proboszcz postanowił upamiętnić zmarłych, których groby odkryto w okolicy. Były to ofiary lokalnych bitew, a także epidemii. Zwiedzanie Kaplicy Czaszek jest możliwe codziennie poza poniedziałkami, a raz w roku odbywa się tutaj msza święta, o północy z 14 na 15 sierpnia.

• Kudowa-Zdrój – uzdrowisko u podnóża Gór Stołowych, jedno z najstarszych w całej Europie. Miejsce to odwiedzał Winston Churchill, a obiekty sanatoryjne znajdziemy we wszystkich częściach miejscowości (największe skupisko znajduje się w centrum). Miejsca, które warto odwiedzić to przede wszystkim: Park Zdrojowy z XVII wieku, Muzeum Kultury Ludowej Pogórza Sudeckiego, Muzeum Żaby i Muzeum Minerałów. W Kudowie-Zdroju jest także park linowy oraz aqua park.

• Duszniki-Zdrój – kolejna miejscowość uzdrowiskowa, w której znajduje się m.in. Dworek Chopina. Od zawsze skupiało się w nim kulturalne życie Duszników, w 1826 roku Fryderyk Chopin zagrał tutaj charytatywny koncert. Co roku w pierwszej połowie sierpnia w dworku organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Chopinowski, odbywa się tu również Festiwal Mendelsona i Muzyka Epok. Inne miejsca, które warto zobaczyć w miejscowości to: Park Zdrojowy, Pijalnia Wód Mineralnych czy Muzeum Papiernictwa (to jedyna profesjonalna placówka tego typu w naszym kraju).

• Fort Karola – znajduje się przy Drodze Stu Zakrętów, widać stąd panoramę na Szczeliniec Wielki. Fort Karola wybudowano w 1790 roku, była to potężna strażnica, z której kontrolowano drogę do Radkowa. Miejsce opuszczono w XIX wieku i zaczęło popadać w ruinę. Zachowała się jednak platforma widokowa, fragment muru, a także pozostałości po bramie i oknach.

 

Góry Stołowe – polecane szlaki dla dzieci i dorosłych

Bardzo często rodzice zastanawiają się, czy warto wybrać się z pociechami w Góry Stołowe. Są tutaj szlaki dla dzieci, które nie wymagają bardzo dobrej kondycji fizycznej, dlatego pokonanie ich z maluchami nie powinno stanowić dużego problemu. Dla wielu rodzin obowiązkowym punktem na wakacyjnej mapie są Błędne Skały. Aby do nich dotrzeć, należy pokonać szlak o długości ok. 3 km, a przejście samego labiryntu zbudowanego ze skał zajmuje średnio 60 minut. Z 4- czy 5-letnim dzieckiem można też bez przeszkód zdobyć szczyt Szczeliniec Wielki, wybierając żółty szlak. Jego początek to Dom Wypoczynkowy Szczelinka, trasa najpierw jest szutrowa, a później zmienia się w kamienistą i nieco stromą, dlatego warto zachować ostrożność. Jeśli obawiamy się, że pociechy nie poradzą sobie z takim podejściem, możemy wybrać inny szlak, czerwony, czyli brukowaną drogę z kamiennymi schodami. Po zdobyciu szczytu schodzi się trasą turystyczną prowadzącą do Karłowa, która często rozbudza wyobraźnię. Znajduje się na niej wiele ciekawych formacji skalnych: Ucho Igielne, Małpolud, Piekiełko, Diabelska Kuchnia i Czyściec.

Nocleg w Górach Stołowych

Nocleg to jedna z najważniejszych kwestii, o jaką trzeba zadbać, planując wyjazd w Góry Stołowe. Agroturystyka jest dobrze rozwinięta w tej części Polski, dlatego znalezienie odpowiedniego gospodarstwa nie powinno zająć dużo czasu. Tego typu obiekty znajdują się w wielu pobliskich miejscowościach: Polanicy-Zdroju, Dusznikach-Zdroju, Radkowie czy Wambierzycach. Możemy również zdecydować się na komfortowe, kilkuosobowe domki. Góry Stołowe nie są tak popularne jak inne górskie pasma w naszym kraju, ale w tym regionie znajdują się też hotele, również takie oferujące SPA czy kryty basen.

 

Ciekawostki na temat Gór Stołowych

Osoby, które przynajmniej raz odwiedziły Góry Stołowe, uważają, że jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej magicznych zakątków Polski. Można tutaj spotkać wiele różnych zwierząt, w tym: Salamandry plamiste, borsuki, czarne bociany, żmije zygzakowate, a nawet muflony. Miłośników biegania z pewnością zainteresuje to, że w tym regionie kraju regularnie odbywa się Supermaraton Gór Stołowych, którego trasy prowadzą malowniczymi szlakami turystycznymi. Odbywa się tu także zimowy półmaraton, bierze w nim udział nawet kilkaset osób.

Góry Stołowe to także wiele legend i tajemnic. Za pana i władcę tego pasma uznaje się Liczyrzepę, który może przybierać różne postaci, przykładowo niedźwiedzia. Początkowo był on przedstawiany jako demon i zły duch, na jego temat krąży wiele opowieści. Podobno to właśnie Liczyrzepa stworzył Błędne Skały. Obecnie jest on duchem gór, który pomaga zbłąkanym turystom i straszy tych, którzy chcą za bardzo się do niego zbliżyć lub lekceważą potęgę gór. Postać Liczyrzepy jest bardzo popularna, jego imieniem nazywane są pensjonaty, pojawia się także na pocztówkach i różnego rodzaju pamiątkach.

W pobliżu Gór Stołowych znajduje się miejscowość Wambierzyce. Szczególnie popularne wśród turystów jest Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin, do którego organizowane są pielgrzymki. O miejscowości stało się głośno za sprawą legendy mówiącej o tym, że w XIII wieku Jan z Raszewa doświadczył tu cudu i odzyskał wzrok.

Góry Stołowe to odpowiednie miejsce na wyjazd w szczególności dla początkujących wędrowców, obawiających się bardzo stromych i trudnych szlaków. Można się tutaj bez przeszkód wybrać z dziećmi (także kilkumiesięcznymi). Z wakacji spędzonych w tym miejscu na pewno będą zadowoleni też miłośnicy przyrody i ciszy. W Górach Stołowych można bez trudu znaleźć mało uczęszczane szlaki, choć warto pamiętać, że do większości atrakcji konieczne jest dojechanie własnym autem.